Przejd藕 do g艂贸wnej zawarto艣ci

Jadowska dobra na wszystko 馃榿

Prawie osiemset stron niezwyk艂ych historii ze 艣wiata Thornu. C贸偶 mo偶e by膰 przyjemniejszego? Mo偶e tylko wi臋cej opowiada艅? I to m贸wi臋 ja, kt贸ra za opowiadaniami nie przepada, kt贸ra wr臋cz unika kr贸tkich form 馃榿

Je艣li chcecie pozna膰 bli偶ej Dor臋 i Witkacego, Leona, Romana, Szelm臋, Kati臋, Bogn臋 i kilka innych niezwyk艂ych postaci, koniecznie musicie si臋gn膮膰 po „Ropuszki”. Gwarantuj臋 Wam 艣wietn膮 zabaw臋, ogromn膮 dawk臋 humoru i moc niesamowitych przyg贸d ze wspania艂ymi bohaterami. Dla wielbicieli Anety Jadowskiej pozycja, kt贸rej nie wolno przegapi膰. Dla tych, kt贸rzy jeszcze nie mieli okazji pozna膰 autorki, gor膮co zach臋cam do nadrobienia tego niedopatrzenia 馃槉

Wybaczcie, 偶e dzi艣 tak kr贸tko. Czasem bywa tak, 偶e s艂owa p艂yn膮 same, innym razem mam ogromny problem, 偶eby znale藕膰 ich chocia偶 kilka. Dzisiaj dopad艂a mnie niemoc, ale bardzo Was zach臋cam do nawi膮zania znajomo艣ci z Pani膮 Anet膮. Nie po偶a艂ujecie!

 

Tytu艂: Ropuszki

Autor: Aneta Jadowska

Wydawnictwo: Sine Qua Non

Data wydania: 21.03.2021

Liczba stron: 764



Etykiety:

Komentarze

  1. Viks - book(worm/lover)18 kwietnia 2022 13:11

    Ja r贸wnie偶 raczej rzadko si臋gam po opowiadania - zbyt szybko si臋 ko艅cz膮. ;)

    OdpowiedzUsu艅
    Odpowiedzi
    1. Kanapa, kocyk, ksi膮偶ka21 kwietnia 2022 17:56

      Opowiadania Anety Jadowskiej s膮 wyj膮tkiem od regu艂y. S膮 doskona艂e i wcale nie takie kr贸tkie 馃榿

      Usu艅
  2. Miros艂awa Dudko18 kwietnia 2022 13:29

    Troch臋 przera偶a mnie ta ilo艣膰 stron, ale pi臋kna ok艂adka!

    OdpowiedzUsu艅
    Odpowiedzi
    1. Kanapa, kocyk, ksi膮偶ka21 kwietnia 2022 17:57

      Niech Ci臋 to nie przera偶a. Nawet nie wiedzia艂am kiedy dotar艂am do ko艅ca i czu艂am niedosyt. Czyta艂abym dalej, gdybym mog艂a 馃榿

      Usu艅
  3. ksi膮偶kowy-las 19 kwietnia 2022 16:36

    Czyta艂am kilka jej ksi膮偶ek i mi si臋 podoba艂 jej styl, si臋gn臋 z ciekawo艣ci膮 po ten tytu艂.

    OdpowiedzUsu艅

Prze艣lij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kiedy p臋ka najs艂absze ogniwo

  „W ka偶dym 艂a艅cuchu k艂amstw znajduje si臋 najs艂absze ogniwo…I ono w ko艅cu p臋knie”. Robert Ma艂ecki nadal pozostaje w czo艂贸wce autor贸w, po kt贸rych tw贸rczo艣膰 si臋gam w ciemno i bez chwili wahania. „Najs艂absze ogniwo”, jego najnowsza powie艣膰, tylko utwierdzi艂a mnie w przekonaniu, 偶e Ma艂ecki nie obni偶a poziomu, 偶e fabu艂y jego ksi膮偶ek s膮 przemy艣lane i sensowne, 偶e autor nie drwi ze swoich czytelnik贸w, wciskaj膮c im bezsensowne bzdury. A ja bardzo szanuj臋 pisarzy, kt贸rzy szanuj膮 swoich czytelnik贸w. Co zatem znajdziemy w jego najnowszej powie艣ci? Piotr Warot jest pisarzem, autorem popularnych powie艣ci obyczajowych. Trwa lato, a on prze偶ywa w艂a艣nie najgorsze wakacje swojego 偶ycia. Najpierw ginie jego brat Aleks, potem okazuje si臋, 偶e nie ma 艣ladu r贸wnie偶 po jego dziewczynie Alinie, a w mi臋dzyczasie nastoletni syn s膮siad贸w r贸wnie偶 znika z domu i nie ma z nim kontaktu. Czy te zagini臋cia mog膮 mie膰 ze sob膮 co艣 wsp贸lnego? Co mo偶e 艂膮czy膰 dw贸jk臋 doros艂ych os贸b z nastoletnim ch艂opakiem? Mo偶e to tyl...
6 komentarzy
Read more »

Ma艂e arcydzie艂o

  Musz臋 to g艂o艣no wykrzycze膰! Mamo, jak ta kobieta potrafi pisa膰! Je艣li nie mieli艣cie jeszcze okazji pozna膰 tw贸rczo艣ci Marii Paszy艅skiej, gor膮co Was do tego zach臋cam. „Cuda codzienno艣ci” to cudowna i bardzo poruszaj膮ca opowie艣膰 o mi艂o艣ci, o trudach codzienno艣ci, o rodzinie, o walce o marzenia i o sile cz艂owieka. Rodzin臋 Ciszak贸w poznajemy w roku 1863, kiedy to na 艣wiat przychodzi ich niezwyk艂ej urody syn Maciej. Wyr贸偶nia si臋 na tle swoich r贸wie艣nik贸w nie tylko urod膮, ale r贸wnie偶 tym, 偶e ma marzenia, 偶e wyobra藕ni膮 si臋ga wy偶ej ni偶 jego r贸wie艣nicy i doro艣li mieszka艅cy ma艂ej wioski na Lubelszczy藕nie. Ma dobre 偶ycie, wype艂nione mi艂o艣ci膮 i zrozumieniem, ale wci膮偶 pragnie czego艣 wi臋cej, wci膮偶 na co艣 czeka. I my te偶 czekamy razem z nim, 艣ledz膮c jego 偶ycie na tle kolejnych Wigilii, a偶 do roku 1918. Wraz z Maciejem i jego rodzin膮 stajemy si臋 艣wiadkami historycznych wydarze艅, bierzemy w nich czynny udzia艂, coraz bardziej utwierdzaj膮c si臋 w przekonaniu, 偶e nasza si艂a tkwi w rodzinie. Maria Pas...
5 komentarzy
Read more »

Spacer po dziewi臋tnastowiecznym Krakowie

Lucyna Olejniczak - autorka zajmuje wysok膮 pozycj臋 na li艣cie moich ulubionych polskich autorek. Jej spos贸b prowadzenia narracji, historie przez ni膮 opisywane, klimat, powoduj膮, 偶e wsi膮ka si臋 w jej opowie艣ci ca艂ym sob膮, wsp贸艂odczuwa si臋 z bohaterami, po prostu jest si臋 w samym 艣rodku akcji i oczyma wyobra藕ni widzi si臋 opisywane przez autork臋 wydarzenia. To bardzo trudna sztuka, szczeg贸lnie gdy opisuje si臋 wydarzenia historyczne. Trzeba umie膰 przedstawi膰 t艂o historyczne w taki spos贸b, aby czytelnik nie ziewa艂, 偶eby nie wia艂o nud膮, 偶eby by艂o ciekawie, 偶eby czyta膰 bez przerwy, i 偶eby wci膮偶 by艂o ma艂o. Tak by艂o w przypadku drugiego tomu opowie艣ci o przodkach znakomitej sagi „Kobiety z ulicy Grodzkiej”. Akcja „Apteki pod z艂otym mo藕dzierzem. Dziedzictwo” przenosi nas do dziewi臋tnastowiecznego Krakowa, gdzie Magda, teraz ju偶 szcz臋艣liwa m臋偶atka, spe艂nia swoje marzenia o w艂asnej aptece. Oczywi艣cie kobiecie nie jest 艂atwo prowadzi膰 sw贸j biznes w XIX wieku, nie spotyka si臋 to z akceptacj膮 spo艂ec...
4 komentarze
Read more »